Ik heb niet echt een rennende achtergrond; ik was zelfs een tennisser op de universiteit. Ik begon 4 jaar geleden met hardlopen nadat ik mentaal was uitgebrand met collegiaal tennis. Mijn geest liet me niet naar een rechtbank lopen zonder te worden geperforeerd door angst, verwachting en angst. Het was niet leuk. Ik had een sport nodig waarin ik de verwachtingen [url=http://www.kopfsachederfilm.de/Adidas-Superstar-Herren-c-13_15.html]Adidas Superstar Herren[/url] kon loslaten en mijn [url=http://www.velerosdelsur.es/Nike-Air-Max-270-Hombre-c-46_47.html]Nike Air Max 270 Hombre[/url] gedachten kon laten afdwalen. Ik wilde weer speels zijn. Trail- en berglopen waren de perfecte ervaring.

Maar al snel nadat ik besloot mijn eerste ultra te doen, nam mijn competitieve karakter het over. Ik zag hoe intensief iedereen trainde en ik dacht dat ik dit voorbeeld moest volgen. Natuurlijk, het voelde goed om meer kilometers te maken en mezelf te pushen, maar het duurde niet lang voordat ik me realiseerde dat ik mentaal aan het uitchecken was, mijn lichaam misbruikte en mijn instinct negeerde om de redenen om dit hard te trainen opnieuw te evalueren.

Reflectie en introspectie brachten me tot een eerlijke evaluatie van 'waarom ik rende'; een lijst met de redenen waarom hardlopen belangrijk voor me was. Ik was verrast toen ik ontdekte dat alle redenen waarom ik rende, mijn mentale toestand en geluk [url=http://www.mondoscale.it/Nike-Air-Max-Thea-Donna-c-73_74.html]Nike Air Max Thea Donna[/url] ten goede kwamen, niet mijn [url=http://www.melaniecaruana.fr/Adidas-Gazelle-Femme-c-4_5.html]Adidas Gazelle Femme[/url] fysieke kracht. Waarom concentreerde ik me dan alleen op mijn fysieke training terwijl mijn gemoedstoestand het belangrijkste voor mij was?

Ik besloot om een ??geheel nieuwe benadering van training te volgen. Ik koos routes op basis van de speelsheid van het terrein, de schoonheid van het landschap of de geuren van het bos. Als ik niet gemotiveerd was om te rennen, deed ik dat niet, of wandelde ik in plaats daarvan. Ik gaf mezelf de vrijheid om de wildernis te verkennen op een manier die persoonlijker bevredigend en minder fysiek gefocust was. Toen ik eenmaal deze nieuwe mentale basis voor training had vastgesteld, begon ik opnieuw te trainen en een flexibeler trainingsplan te volgen. Ik probeer nooit uit het oog te verliezen waarom ik ren, en hoe competitiever ik word, hoe meer ik de focus houd op mijn [url=http://www.eloykruijntjens.nl/Nike-Air-Max-97-Dames-c-19_20.html]Nike Air Max 97 Dames[/url] mentale staat van training.

Velen van ons gebruiken races als een manier om te motiveren, om onze trainingsdagen te structureren en ons te wijden aan een doel in de verre toekomst. We plannen trainingen en rennen op specifiek terrein of hoogteprofielen om na te bootsen wat ons lichaam zou kunnen tegenkomen tijdens een renbaan. De primaire focus is het perfectioneren van het fysieke lichaam en het voorkomen van vermoeidheid of afbraak op de wedstrijddag. Toegegeven, ons pad en ultra-inspanningen zijn fysiek behoorlijk belastend, maar hoe zit het met de geest? Het maakt niet uit hoeveel we trainen, als de geest niet bereid is om de taak op een bepaalde dag aan te pakken, zullen we niet zo snel of lang kunnen rennen als we willen, puur en eenvoudig.

Ik kan bijna het aantal keren dat ik heb gegeten op één hand [url=http://www.hlidaciteta.cz/nike-air-pegasus-83-c-56/nike-air-pegasus-83-paacutenskeacute-c-56_58/]Nike Air Pegasus 83 Pánské[/url] rekenen totdat ik me walgelijk [url=http://www.etoiledemere.fr/Nike-Air-Max-90-Femme-c-4_5.html]Nike Air Max 90 Femme[/url] vol voelde sinds ik met deze blog begon. Twee van die keren waren de afgelopen twee nachten. Ik heb hongerig honger als ik thuiskom van mijn werk en te veel eet. Misschien eet ik te snel, misschien eet ik niet genoeg groenten. Vanavond had ik wat spinazie en gehaktballen over volkoren pasta. Toen ik klaar was, had ik nog steeds honger, dus ik had nog een stuk kip. En nu voel ik me zo ongelooflijk vol, en het is geen goed gevoel. Morgen is weer een dag.